نمایشگاه بینالمللی ایرانهلث ۱۴۰۴ در حالی برگزار شد که فضای حاکم بر آن نشانی از عبور از ساختارهای ایستا و حرکت بهسوی مدلهای نوین تعامل صنعت، دولت و دانشگاه داشت. برخلاف برخی برداشتها که صرفاً به تعداد برگزارکنندگان یا ترکیب نهادهای صنفی توجه کردهاند، آنچه در این دوره از نمایشگاه برجسته بود، تلاش برای بازتعریف مفهوم «نمایشگاه تخصصی سلامت» بر مبنای نیازهای واقعی بازار، الزامات بینالمللی و روندهای نوظهور صنعت بود.
گذار از کمیت به کیفیت
در سالهای گذشته، یکی از نقدهای تکرارشونده به نمایشگاههای صنعتی و سلامت در کشور، شلوغی بیهدف، تکرار نامهای بزرگ بدون نوآوری و نبود اثرگذاری ملموس بود. ایرانهلث ۱۴۰۴ با هدف فاصلهگرفتن از این رویکرد، بهجای تمرکز بر حجم و تعداد مشارکتکنندگان، بر شاخصهایی چون «ارزش افزوده ارتباطات»، «شبکهسازی مؤثر» و «یکپارچگی زنجیره تأمین» تأکید داشت.
بازتعریف نقش نهادهای همکار
برخلاف نگاه رایج که حضور یک نهاد صنفی را صرفاً بهعنوان برگزارکننده یا غرفهدار میبیند، مدل مشارکت در ایرانهلث ۱۴۰۴ از منطق «مداخله مستقیم» به «مشارکت راهبردی» تغییر یافته است. بهطور مشخص، انجمن صنفی متخصصان تجهیزات پزشکی با تکیه بر تجارب آموزشی خود، امسال مسئولیت طراحی و اجرای پنلهای تخصصی را بر عهده گرفت؛ اقدامی که باعث شد فضای نمایشگاه به یک بستر واقعی انتقال دانش و تجربه تبدیل شود، نه صرفاً یک فروشگاه بزرگ.
تمرکز بر بینالمللی شدن واقعی، نه نمادین
مسیر بینالمللیشدن نمایشگاه، برخلاف برخی برداشتها، از جنس «تبلیغات خارجی» یا «دعوت از چند شرکت بینالمللی» نیست؛ بلکه با تنظیم شاخصهای تطبیقپذیر با استانداردهای جهانی، بهروزرسانی زیرساختها و تسهیل حضور خریداران خارجی از کشورهای هدف در حال پیگیری است. ایرانهلث ۱۴۰۴ برای نخستینبار میزبان نشستهایی با موضوع «استانداردسازی صادرات تجهیزات پزشکی به کشورهای منطقه» بود؛ نشستی که برای بازیگران صادراتمحور بسیار حیاتی است.
ظهور نسل جدیدی از بازیگران صنعت سلامت
یکی از ویژگیهای جالب این دوره، حضور گسترده استارتاپها، شرکتهای فناور و واحدهای دانشبنیان بود. این گروهها، اگرچه گاه وزن اقتصادی مشابه بازیگران قدیمی را ندارند، اما بهوضوح حامل افقهای تازهای برای آیندهی صنعت سلامت کشورند. نمایشگاه امسال نشان داد که مدل «پیشبرندگی» در صنعت دیگر محدود به شرکتهای بزرگ نیست، بلکه باید نگاهی چندلایه به همهٔ سطوح فعالان داشت.
مواجهه با چالشها، نه انکار آنها
طبیعتاً هیچ رویداد ملی بزرگی، بهویژه در شرایط پیچیده امروز اقتصاد ایران، از چالشهای ساختاری خالی نیست. اما تمایز نمایشگاه امسال در این بود که بهجای انکار این مشکلات، سعی شد با برگزاری جلسات نقد درونصنفی، پرسشهای واقعی شنیده شود و بهسمت راهحلهای مشارکتی حرکت شود. شاید نخستینبار بود که در حاشیه نمایشگاه، جلساتی با حضور نمایندگان بخش خصوصی، نهادهای حاکمیتی و حتی منتقدان برگزار شد.
آیندهای که باز است؛ درهای بستهای وجود ندارد
ایرانهلث ۱۴۰۴ به روشنی پیام خود را منتقل کرد: «این نمایشگاه در حال پوستاندازی است». به جای حفظ ویترینهای آشنا اما ناکارآمد، تلاش شده تا با شجاعت، ساختارها بازتعریف شوند؛ نهادهای تازه، فرصت حضور بیابند و فضای گفتگو بهجای انحصار شکل بگیرد. بدون تردید، در مسیر این تغییر، نقد و اختلافنظر طبیعی است، اما در نهایت، همین تضارب آراست که میتواند نمایشگاه را به نقطهای باثبات و مؤثر برای صنعت سلامت کشور برساند.
سودابه بیات